sunnudagur, 28. nóvember 2004

Vinnutidindi

komid kvold og eg a skritnu lyklabordi. Skritnar voru nu sidustu minutur vinnudags mins. 3 ungar telpur snorudu ser inn og vildu bida eftir einni mommunni sem i vinnunni. Kom i ljos ad ein theirra, dottirinn hafdi brotid i ser framtonn thegar hun rakst i eitthvad og hun leit ut eins og eg get imyndad mer ad Bjorgvin Halldorsson leit ut a theim tima. Vinkonan helt a brotinu. Thegar thaer frettu ad sama hefdi gerst fyrir brodur minn og ad hann liti alveg edlilega ut roudust thaer adeins. Hefdi att ad segja theim hryllingssogur i stadinn. Thetta var mogulegt daemi um mogulegt vald mitt a vinnustad, en eg er einmitt mikid ad spa i valdi thar sem eg er a sidasta snuning med ritgerd um hvort tiska hafi ahrif a kyngervi.

(nofnum breytt)
Thegar syningin var buin og stelpurnar farnar kom onnur stelpa. Hun bad um ad fa ad hitta Sigthor. Fyrst kalladi eg i rangan Sigthor og thad var fyndid ad sja vidbrogd beggja. Sidan hofst bidin. Bidin langa. Manninn var ekki haegt ad finna thratt fyrir ad hann vaeri i husinu. Einhverra hluta vegna smeygdi stulkukindinn ser inn um annars vandlega vaktadar dyrnar og var komin inn til min. Hofust tha samraedurnar. Hverning eru launin? Hann var buinn ad segja ad eg maetti alltaf koma. Sa hvar madur atti ad fara a vefsidunni. nei, er ekki med gsm-numerid hans. heldur thu ad oryrkjar geti unnid her? ofsalega varstu flott\flottur i syningunni. Eg var ad springa. Bad hana vinsamlega ad fara fram i thriggja saeta bidstofuna thar sem eg thyrfti ad sinna ymsu. Meira en 20 minutum seinna kom eg til baka, buin ad taka minn tima og anda og fann Sigthor tala vid hana a bidstofunni. Seinna um kvoldid sagdi hann mer ad thau thekktust ekkert mikid. Biddu, biddu, hugsadi eg, a listafolk alltaf fatlada addaendur? Spurning sem eg vik fra i augnablikinu, thvi enn sidar um kvoldid, til ad klara soguna, sat stulkukindin i straetisvagnaskyli a Hverfisgotu og veifadi mer.

Engin ummæli: