miðvikudagur, 29. ágúst 2007
Á síðdegisgöngu minni um skóginn í dag varð mér hugsað til þess hverrar gæfu ég er aðnjótandi að þurfa ekki að fara að týna sveppi til drýgja tekjurnar þegar ég sá nokkra gægjast upp úr jörðinni í rigningunni. Á morgun fer ég nefnilega á fyrsta starfsmannafundinn í nýju starfi og ég er spennt. Á mánudaginn byrja ég síðan alveg án þess að hafa skrifað undir plagg eða vera komin með nafnspjald. Ég hlakka til.
Þessa dagana er ég aftur á móti á fullu (og þá meina ég á fullu þar sem Kanadadvölin var heldur afslöppuð) við að klára sumarvinnuna mína og það verður að segjast að það gangi bara vel enda flytjendur Iceland Airwaves hátíðarinnar forvitnilegt fólk sem og annað en ég er að reyna að gera mitt besta til að koma sýn þeirra á framfæri. Ég gæti skipt þessum upplýsingum í 3 hluta, fyrir hátíðina, á meðan henni stendur og eftir að henni lýkur og síðan verður náttúrulega ofsa spennó að fá að upplifa hátíðina í ár. September, október...
Tíminn flýgur og það er kominn þurrkari á heimilið. Frekar fullorðins. Fred Dryer í höfuðið á Hunter. Annars bara allt eftir uppskriftinni, nema hvað, einmitt á göngunni minni í dag fannst mér sem líf mitt sé aldrei eftir uppskriftinni. Læt fljóta með undursamlega uppskrift af ídýfu sem smellpassar við allt hið ljúfa og ferska grænmeti sem bíður okkar þessa dagana í búðinni, nú eða með kex/flögum. Tekur 7 mínútur að gera, geymist heillengi í ískáp og bráðnar í munni:
2/3 bolli hnetusmjör (ósætt)
2/3 bolli salsasósa (hot)
1/4 bolli sítrónusafi
1 tsk cumin (man ekki hvað það er á ísl., en er ekki kúmen)
1 mtsk púðursykur
(1 - 2 tsk Worcestershiresósa ef vill til að tjútta aðeins upp í þessu)
Allt mixað saman (e.t.v. með töfrasprota sem nær hnetusmjörinu soldið léttu) og njótið vel.
mánudagur, 20. ágúst 2007
You scored as Hindu, You put your faith in the worlds oldest religon. there is more than one god and each is a god of great importance. to you reincarnation will occure untill youve earned a place in heavan.
what religon do you belong to created with QuizFarm.com |
miðvikudagur, 1. ágúst 2007
Dyrin i Johnstown
Á hverjum morgni vakna ég við fuglana sem kvaka á útlensku. (Hummingbird getur flogið afturábak). Kanínurnar hoppa út um allt og eru brúnar og stelast í kálið og salatið í grænmetisgörðunum. Nú þekki ég hljóðið í þeim en áður fyrr ruglaði ég því oft við fuglahljóð þangað til nýlega þegar íkorni varð á vegi mínum þegar ég rölti niður að vatni til að gera morgunyogað. Íkorninn gaf frá sér þetta ákveðna hljóð sem ég hljóðrita ekki hér, en gleymi heldur ekki. Hér eru íkornarnir rauðir á meðan íkornarnir í görðum stórborga eru oft af gráu tegundinni sem er hin tegundin.
Um daginn var einhver stærri vera inni í runnanum, stærri heldur en kanína eða íkorni og ekki var það einn af hundunum. Annaðhvort eru það áhrif Harry Potter og ímyndunarafls míns eða þá að þetta hafi verið Wildcat eða Bobcat. Því miður kann ég ekki nöfnin á íslensku.
Flugurnar hérna eru kapítuli útaf fyrir sig, en maurarnir eru við það að ljúka flug-tímabili sínu. Já þeir fá vængi um stund, ég ímynda mér að það sé til þess að auðvelda þeim að fjölga sér. Þá fljúga þeir um stórir og stæðilegir (þetta eru engir smámaurar) hangandi aftan í hvor öðrum.
Á aftanverðum hálsi mínum má telja 7 vegleg flugnabit, líklega af ýmsum sortum. Horsefly er ein af þeim (með græn stór augu) svo ekki sé minnst á moskítófluguna sívinsælu. Ég anda djúpt og læt mig ekki klægja í bitin. Nú er ég komin með Bug Off-sprey, náttúrulegt flugnasprey úr ilmkjarnaolíum sem varnar fólki ágangi flugna (deet free). Ég velti því fyrir mér hvort ilmkjarnaolíur í sprey-inu séu mér og barninu sem vex í maganum á mér hættulegt en notkun ilmkjarnaolía á meðgöngu er talin varhugaverð. Ég tek ilmkjarnaolíurnar þó fram yfir eitrið sem er að finna í ,,venjulegu" flugnafæluspreyi.
Af dýrum neðansjávar sem ég hef komist í kynni við má m.a. nefna rauðan Jellyfish (sem útlendingurinn ástmaður minn, þýðir sem sultufiskur, ég ímynda mér aftur á móti að þetta sé marglytta með langa rauða anga, ekki glærar disklaga eins og finnast í Reykjavíkurhöfn þegar ég veiddi þar marhnúta og annað hér áður fyrr). Þessi Jellyfish stingur fólk þegar angar hans strjúkast yfir húðina en ef maður grípur hann í lófann stingur hann ekki. Sagt er að húðin í lófanum sé það sterk... hmmm. Krabbarnir ofan í vatninu eru af þeirri tegund að þeir eru ekki ætir, á stærð við lófa fullorðinnar manneskju og sandlitaðir. Þeir gera manni ekki mein, narta kannski bara í tærnar. Ekki má gleyma öllum þörungunum og þanginu sem ég traðka stöðugt á þegar ég veð út í fyrstu metrana, sting mér síðan útí og læt öldurnar umvefja mig.
Um daginn var einhver stærri vera inni í runnanum, stærri heldur en kanína eða íkorni og ekki var það einn af hundunum. Annaðhvort eru það áhrif Harry Potter og ímyndunarafls míns eða þá að þetta hafi verið Wildcat eða Bobcat. Því miður kann ég ekki nöfnin á íslensku.
Flugurnar hérna eru kapítuli útaf fyrir sig, en maurarnir eru við það að ljúka flug-tímabili sínu. Já þeir fá vængi um stund, ég ímynda mér að það sé til þess að auðvelda þeim að fjölga sér. Þá fljúga þeir um stórir og stæðilegir (þetta eru engir smámaurar) hangandi aftan í hvor öðrum.
Á aftanverðum hálsi mínum má telja 7 vegleg flugnabit, líklega af ýmsum sortum. Horsefly er ein af þeim (með græn stór augu) svo ekki sé minnst á moskítófluguna sívinsælu. Ég anda djúpt og læt mig ekki klægja í bitin. Nú er ég komin með Bug Off-sprey, náttúrulegt flugnasprey úr ilmkjarnaolíum sem varnar fólki ágangi flugna (deet free). Ég velti því fyrir mér hvort ilmkjarnaolíur í sprey-inu séu mér og barninu sem vex í maganum á mér hættulegt en notkun ilmkjarnaolía á meðgöngu er talin varhugaverð. Ég tek ilmkjarnaolíurnar þó fram yfir eitrið sem er að finna í ,,venjulegu" flugnafæluspreyi.
Af dýrum neðansjávar sem ég hef komist í kynni við má m.a. nefna rauðan Jellyfish (sem útlendingurinn ástmaður minn, þýðir sem sultufiskur, ég ímynda mér aftur á móti að þetta sé marglytta með langa rauða anga, ekki glærar disklaga eins og finnast í Reykjavíkurhöfn þegar ég veiddi þar marhnúta og annað hér áður fyrr). Þessi Jellyfish stingur fólk þegar angar hans strjúkast yfir húðina en ef maður grípur hann í lófann stingur hann ekki. Sagt er að húðin í lófanum sé það sterk... hmmm. Krabbarnir ofan í vatninu eru af þeirri tegund að þeir eru ekki ætir, á stærð við lófa fullorðinnar manneskju og sandlitaðir. Þeir gera manni ekki mein, narta kannski bara í tærnar. Ekki má gleyma öllum þörungunum og þanginu sem ég traðka stöðugt á þegar ég veð út í fyrstu metrana, sting mér síðan útí og læt öldurnar umvefja mig.
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)