langar að hlusta á nýja back to basics disk Christinu Akíleiru.
Sá viðtal við hana í tímariti í bókabúðinni þegar ég þurfti að brúa bilið milli tímasetninga og var heldur brugðið því af þremur blaðsíðum af spurningum snerust aðeins nokkrar spurningar um tónlistarsköpun hennar. Hinar voru allar eitthvað um kynlíf kynlíf kynlíf og kossa sem hún svaraði á mjög dipló hátt. Vanalega finnst mér kynlíf gott og kossar líka, en ekki undir þessum kringumstæðum. Hvaða tónlistarMAÐUR er spurður út í kynlíf sitt þegar hann er í viðtali að kynna plötu?
annars er það bara tebollinn eftir vaktina og ég fylltist gæsahúð þegar ég sá allt fólkið streyma niður laugaveginn. En því miður sá ég það bara í sjónvarpinu sökum vinnuskyldu sem vonandi fer bráðum að ljúka enda einn góður maður í sigtinu sem vænlegur kandídat. Djöfull myndi ég fíla að plebbarnir segðu bara stopp! 2 dagar í að skrúfað verður frá krönunum, þokkalega yrði það mest hipp og kúl í öllum heiminum.... þá myndu sko allir koma og skoða Ísland - góðanótt
þriðjudagur, 26. september 2006
föstudagur, 22. september 2006
timinn og sveitin
p: ,,ég hringi þá í þig eftir hálftíma"
ég: ok, bæ.
klukkustund og 20 mínútur líða.
ég: jú, sæll, ég talaði við þig í morgun, hélt kannski að ég hefði gefið upp vitlaust símanúmer... (bara til að vera kurteis og hafa sökina ekki hjá honum)
p: ég var einmitt að fara hringja í þig, heyrðu, ég hringi aftur í þig eftir svona 2-3 mín...
VIð erum að tala um samtal við pípulagningarmann á meðan kúkurinn syndir um í klósettinu og bíður eftir að honum sé hleypt út í sjó... Píparinn ætlar semsagt að koma í dag, gat ekki sagt hvenær... sem er bömmer en hann kemur og lagar.
Í alvörunni þá er enginn kúkur í klósettinu, en niðursturtið gerist með skúringarfötu fullri af vatni.
Þegar vatn er tekið af húsum sérstaklega með gömlum lögnum, gerist það að ryð og annar skítur fyllir sigti og aðra króka og kima vatnsleiðslanna. Þess vegna þarf píparinn að koma og laga. Samt reyndum við skötuhjúin án árangurs. Maður getur ekki gert allt, en það að sturta niður með fötunni hefur sett stemninguna fyrir því sem koma skal, sveitaferð á morgun. JIbbýjei.
ég: ok, bæ.
klukkustund og 20 mínútur líða.
ég: jú, sæll, ég talaði við þig í morgun, hélt kannski að ég hefði gefið upp vitlaust símanúmer... (bara til að vera kurteis og hafa sökina ekki hjá honum)
p: ég var einmitt að fara hringja í þig, heyrðu, ég hringi aftur í þig eftir svona 2-3 mín...
VIð erum að tala um samtal við pípulagningarmann á meðan kúkurinn syndir um í klósettinu og bíður eftir að honum sé hleypt út í sjó... Píparinn ætlar semsagt að koma í dag, gat ekki sagt hvenær... sem er bömmer en hann kemur og lagar.
Í alvörunni þá er enginn kúkur í klósettinu, en niðursturtið gerist með skúringarfötu fullri af vatni.
Þegar vatn er tekið af húsum sérstaklega með gömlum lögnum, gerist það að ryð og annar skítur fyllir sigti og aðra króka og kima vatnsleiðslanna. Þess vegna þarf píparinn að koma og laga. Samt reyndum við skötuhjúin án árangurs. Maður getur ekki gert allt, en það að sturta niður með fötunni hefur sett stemninguna fyrir því sem koma skal, sveitaferð á morgun. JIbbýjei.
miðvikudagur, 20. september 2006
bleik rigning
álpappírinn gaf frá sér skerandi hljóð þegar ég renndi fatinu inn í ofninn, lokaði honum og leit upp út um gluggann. Birtan sem streymir inn er dökk bleik appelsínugulrauð. Dómsdagur í nánd? Sumir vilja halda því fram. En ég sver það, grá gatan endurspeglar þessa birtu sem gerir hana bleika.
Annars er vatnslaust í bili. Hitti boxerhund í dag sem heitir Bóbó. Sjónvarpsdagskrákvöldsins lítur svona út: er antm lworld.
Annars er vatnslaust í bili. Hitti boxerhund í dag sem heitir Bóbó. Sjónvarpsdagskrákvöldsins lítur svona út: er antm lworld.
þriðjudagur, 19. september 2006
status
hjarta spaði tígull lauf
þú ert með opna buxnaklauf
gosi drottning kóngur ás
ég er með bilaðan rennilás
þú ert með opna buxnaklauf
gosi drottning kóngur ás
ég er með bilaðan rennilás
föstudagur, 15. september 2006
kvenna vinna kvenna
Gunnlaðarsaga í Hafnarfjarðarleikhúsinu:
Mjög góð leikmynd, vel nýtt rými, sérstaklega þar sem leikararnir eru allir inná allt leikritið. Lýsingin stórglæsileg. Hljóðið ágætt, soldið hátt stundum, þá á ég við hátt þannig að áhorfandi (ég) á fyrsta bekk heyrði ekki texta leikaranna. Kannski átti ég ekkert að heyra, eða kannski er ég orðin heyrnarlaus gamlingi. Sagan. Já, leikgerð uppúr sögu Svövu Jakobsdóttur. Hef ekki lesið þá sögu, en gaf mér fyrirfram að þetta væri saga kvenna þar sem áherslan væri á kraft og styrk kvenna í heimi karla sem hafa verið látnir skapa (heims)söguna. Hefði viljað sjá meira gert úr því, meira pólitískt. Það að Dís/Gunnlöð er inni á stofnun/fangelsi gefur samt ágæta mynd af því hversu fljótt konur eru stimplaðar geðveikar ef þær detta ekki ákkúrat inn í normið. Það hvernig sagan var sögð á sviðinu gekk frekar vel upp þrátt fyrir ruglingslega sögu sem flakkar um í tíma og rúmi. Á stundum lá mér við hlátri þegar gyðjurnar voru túlkaðar sem brjálaðar/geðveikar týpur og hljóðið var ískrandi vangefið. Og hvað var með bera gaurinn (Óðinn)... hangandi úr loftinu (komið nóg af því)... Leikurinn var yfirhöfuð ágætur, sálfræði/löggan kom mjög vel á óvart sem og Anna og Dís. Búningar fínir og einfaldir, Hár og smink látlaust. Ágætis skemmtun.
Nú tekur líka ágætis skemmtun við. Matarboð í startholunum. Rauðvínsglögg í glasi og gleði í hjarta. Heví vinnuhelgi framundan. Sagði upp störfum í dag. Fór með formlegt útprentað bréf, enda ríkisstofnun. Vil prófa að vera bara lærikona á námslánum (í fyrsta skipti sem ég mun fara inn í það batterí og kominn tími til) og einbeita mér að því enda að byrja rannsóknarstörfin á þessari önn. Þannig að ef einhver veit um einhvern sem langar að ríkið borgi sér fyrir 70% vinnu (þar sem þú getur nýtt tímann vel fyrir þig sem vegur upp á móti lélegum launum) á mjög svo lifandi og litríkum vinnustað, endilega hafið samband.
Góða helgi gott fólk.
Mjög góð leikmynd, vel nýtt rými, sérstaklega þar sem leikararnir eru allir inná allt leikritið. Lýsingin stórglæsileg. Hljóðið ágætt, soldið hátt stundum, þá á ég við hátt þannig að áhorfandi (ég) á fyrsta bekk heyrði ekki texta leikaranna. Kannski átti ég ekkert að heyra, eða kannski er ég orðin heyrnarlaus gamlingi. Sagan. Já, leikgerð uppúr sögu Svövu Jakobsdóttur. Hef ekki lesið þá sögu, en gaf mér fyrirfram að þetta væri saga kvenna þar sem áherslan væri á kraft og styrk kvenna í heimi karla sem hafa verið látnir skapa (heims)söguna. Hefði viljað sjá meira gert úr því, meira pólitískt. Það að Dís/Gunnlöð er inni á stofnun/fangelsi gefur samt ágæta mynd af því hversu fljótt konur eru stimplaðar geðveikar ef þær detta ekki ákkúrat inn í normið. Það hvernig sagan var sögð á sviðinu gekk frekar vel upp þrátt fyrir ruglingslega sögu sem flakkar um í tíma og rúmi. Á stundum lá mér við hlátri þegar gyðjurnar voru túlkaðar sem brjálaðar/geðveikar týpur og hljóðið var ískrandi vangefið. Og hvað var með bera gaurinn (Óðinn)... hangandi úr loftinu (komið nóg af því)... Leikurinn var yfirhöfuð ágætur, sálfræði/löggan kom mjög vel á óvart sem og Anna og Dís. Búningar fínir og einfaldir, Hár og smink látlaust. Ágætis skemmtun.
Nú tekur líka ágætis skemmtun við. Matarboð í startholunum. Rauðvínsglögg í glasi og gleði í hjarta. Heví vinnuhelgi framundan. Sagði upp störfum í dag. Fór með formlegt útprentað bréf, enda ríkisstofnun. Vil prófa að vera bara lærikona á námslánum (í fyrsta skipti sem ég mun fara inn í það batterí og kominn tími til) og einbeita mér að því enda að byrja rannsóknarstörfin á þessari önn. Þannig að ef einhver veit um einhvern sem langar að ríkið borgi sér fyrir 70% vinnu (þar sem þú getur nýtt tímann vel fyrir þig sem vegur upp á móti lélegum launum) á mjög svo lifandi og litríkum vinnustað, endilega hafið samband.
Góða helgi gott fólk.
fimmtudagur, 14. september 2006
þriðjudagur, 12. september 2006
dæmi um konur
er ekki ber en afhenti konu mörg ber í tveimur pokum, jánkaði við annarri og sjálfsgagnrýni hennar um að hún liti illa út og hún hló að mér, neitaði enn annarri um svefnpillu og bauð magnýl í staðinn og sú síðasta sagðist oft rugla bara, þ.e.a.s. segja bara rugl og velti því fyrir sér hvort hún hafði gefið símanúmer sitt upp rétt.
Þetta voru konurnar í vinnunni.
Konurnar í yoganu sögðu mest lítið. Lýstu helst bara gleði í orðum og gáfu frá sér jákvæða strauma eftir tímann.
Núið er fínt og fullorðins, sötra róandi te, næstum því búin að læra allt fyrir morgundaginn og ætla snemma að sofa.
Þetta voru konurnar í vinnunni.
Konurnar í yoganu sögðu mest lítið. Lýstu helst bara gleði í orðum og gáfu frá sér jákvæða strauma eftir tímann.
Núið er fínt og fullorðins, sötra róandi te, næstum því búin að læra allt fyrir morgundaginn og ætla snemma að sofa.
sunnudagur, 10. september 2006
tungl
kvöldið eftir að tunglið var fullt dreymdi mig tunglið sjálft. Það var í aðalhlutverki draumsins og það var farið að minnka aðeins en geislar þess féllu á hvítt landslag sem hafði ekkert að geyma nema dúnmjúkar hæðir og hóla.
Mæli með grænmetismarkaðinum í Mosfellsdal, þar fær maður brakandi ferskt fallegt grænmeti beint frá bóndanum á góðu verði á laugardögum. Mjög gott.
Mæli líka með grein Sigríðar Þorgeirsdóttur heimspekings um náttúruna í Mogganum í dag. Þar benti hún m.a. á það að oft gleymdist að taka fram að efnahagslegur ávinningur af virkjunum eins og Kárahnjúkum væri lítill, að ,,illa" væri talað um útlenska mótmælendur sem létu sig alheiminn varða en á sama tíma væri allt í lagi að aðrir útlendingar fengu landið gefins. Hún benti líka á að hægt væri að vera náttúruverndarsinni á Íslandi án þess að vera þjóðernissinni og það kunni ég vel að meta.
Í gærkvöldi eldaði kanadískur kokkamaður fyrir okkur og fleiri góða hér heima. Ansi hressandi. Það lítur út fyrir að skella verði í hrekkjavökupartý í lok okt með búningakeppni og öllu. Seinast þegar umræddur kokkamaður fékk verðlaun í slíku geimi, þá var það fyrir að túlka Stephen Hawking, að sjálfsögðu í rafmagnshjólastól. Byrjið að hugsa, hanna og plana gott fólk.
LittleBritain og The Mighty Boosh eru búnir að reyna að létta mína lund(a) undanfarna daga. no puffin for me. Reykleysið gengur vel en var næstum því búin að fá mér smók í gærkvöldi... no no no no no lungun mín eru svo miklu glaðari og síðan byrjar yogað í næstu viku, hlakka til að sjá hvort mikil breyting verður á öndunaræfingunum. Lifið heil í friði.
Mæli með grænmetismarkaðinum í Mosfellsdal, þar fær maður brakandi ferskt fallegt grænmeti beint frá bóndanum á góðu verði á laugardögum. Mjög gott.
Mæli líka með grein Sigríðar Þorgeirsdóttur heimspekings um náttúruna í Mogganum í dag. Þar benti hún m.a. á það að oft gleymdist að taka fram að efnahagslegur ávinningur af virkjunum eins og Kárahnjúkum væri lítill, að ,,illa" væri talað um útlenska mótmælendur sem létu sig alheiminn varða en á sama tíma væri allt í lagi að aðrir útlendingar fengu landið gefins. Hún benti líka á að hægt væri að vera náttúruverndarsinni á Íslandi án þess að vera þjóðernissinni og það kunni ég vel að meta.
Í gærkvöldi eldaði kanadískur kokkamaður fyrir okkur og fleiri góða hér heima. Ansi hressandi. Það lítur út fyrir að skella verði í hrekkjavökupartý í lok okt með búningakeppni og öllu. Seinast þegar umræddur kokkamaður fékk verðlaun í slíku geimi, þá var það fyrir að túlka Stephen Hawking, að sjálfsögðu í rafmagnshjólastól. Byrjið að hugsa, hanna og plana gott fólk.
LittleBritain og The Mighty Boosh eru búnir að reyna að létta mína lund(a) undanfarna daga. no puffin for me. Reykleysið gengur vel en var næstum því búin að fá mér smók í gærkvöldi... no no no no no lungun mín eru svo miklu glaðari og síðan byrjar yogað í næstu viku, hlakka til að sjá hvort mikil breyting verður á öndunaræfingunum. Lifið heil í friði.
miðvikudagur, 6. september 2006
ólekkert
Spennan eltir mig á röndum þessa dagana...
í sundi í morgun fékk einn eldriborgarinn aðsvif svo hringja þurfti á sjúkrabíl.
Eftir mikið skraf um það í heitapottinum komu upp önnur umræðuefni eins og leikfimi. Þá komst ég að því hvernig eldri konur (þroskaðar konur) tala um vinkonur sínar í tilefni þess að vinkonan var að sýna leikfimi með leikfimihópnum sínum, það var eitthvað á þessa leið:
1: hún bara að sýna þessa skemmtilegu leikfimi og með sinn stóra rass...
2: Já, hann er nú heldur ólekker...
Hingað til hefur andlit laugardagsbófans alltaf skotist upp í huga mér á kvöldin þegar ég er að fara að sofa. Heldur óþægilegt, tilgangslaust og ég skil bara ekki af hverju. Þarf að vinna í því að láta þetta andlit hverfa úr huga mér, ég vil ekki hafa það. Síðan þarf ég líka að safna öryggi upp á nýtt. Líður soldið eins og í blöndu af tölvuleik og sækóþriller...
Vona að þessi dagur verði mér og ykkur góður, enda spáð sól og einni skúr síðdegis skv. heitapottinum. (er skúr kvk.?)
í sundi í morgun fékk einn eldriborgarinn aðsvif svo hringja þurfti á sjúkrabíl.
Eftir mikið skraf um það í heitapottinum komu upp önnur umræðuefni eins og leikfimi. Þá komst ég að því hvernig eldri konur (þroskaðar konur) tala um vinkonur sínar í tilefni þess að vinkonan var að sýna leikfimi með leikfimihópnum sínum, það var eitthvað á þessa leið:
1: hún bara að sýna þessa skemmtilegu leikfimi og með sinn stóra rass...
2: Já, hann er nú heldur ólekker...
Hingað til hefur andlit laugardagsbófans alltaf skotist upp í huga mér á kvöldin þegar ég er að fara að sofa. Heldur óþægilegt, tilgangslaust og ég skil bara ekki af hverju. Þarf að vinna í því að láta þetta andlit hverfa úr huga mér, ég vil ekki hafa það. Síðan þarf ég líka að safna öryggi upp á nýtt. Líður soldið eins og í blöndu af tölvuleik og sækóþriller...
Vona að þessi dagur verði mér og ykkur góður, enda spáð sól og einni skúr síðdegis skv. heitapottinum. (er skúr kvk.?)
mánudagur, 4. september 2006
not so smooth criminal
Hér kemur krimmasaga laugardagsins þar sem ég var við vinnu í húsinu. Fyrir þá sem nenna ekki að lesa, þá náðist húsbrjóturinn sem náði ekki að koma neinu þýfi undan.
Um klukkan 14 sér samstarfskona mín mann á vappi í kringum húsið, íklæddan svörtum jakka með röndum á ermum og í rauðum skóm. Hún segir hann grunsamlegan, jafnvel reynandi að brjótast inn í bíla á planinu.
2 starfsmenn hússins koma inn á svið úr bakhúsi, sjá baksvipinn á manni uppi í ljósaklefa. Einn gerir ráð fyrir að þetta sé nýr ljósamaður og spáir ekki meira í þetta, hinn fer upp í ljósaklefa og býður góðan daginn og maðurinn svarar ekki, heldur fer niður í stúku austanmegin. Þá fer einn starfsmaðurinn og hittir mig í búri bakdyravarðar og saman förum við að leita að manninum. Í góðar 40 mínútur göngum við um húsið án þess að verða vör við nokkurn mann. Samstarfsfélaginn heldur aftur til starfa og ég hverf aftur í búrið og geri ráð fyrir að maðurinn hafi komið sér út úr húsinu í gegnum dyrnar úr austur-turninum út á plan. Hugsa síðan lítið meir um þetta, en fer þó í nokkra styttri túra um húsið til að athuga hvort allt sé ekki með kyrrum kjörum sem það og er. Ekki fór ég sérstaklega inn í kjallarann á þessum styttri túrum og er eiginlega hálf-ánægð með það eftir á, sérstaklega í ljósi þess að maðurinn hefur líklega eytt dágóðum tíma þar við ýmsa skringilega iðju (eins og t.d. að grandskoða allt, endurraða undirskálum o.þ.h.).
Um hálf-fimmleytið hringir samstarfskona mín í mig úr mötuneytinu og biður mig að athuga hvort fartölvan hennar er á sínum stað í eldhúsinu í kjallaranum. Það geri ég og sé fartölvuna á gólfinu í bakpokanum, alveg eins og hún hafði lýst því.
Um klukkan hálf sjö hringir sama kona í mig neðan úr kjallara og segir fartölvuna vera horfna. Ég fer niður til hennar þar sem hún er í miklu uppnámi. Hún kíkir með lykli inn í búningsherbergi starfsfólks kjallarans og sér rauða skó og svartan jakka á gólfinu og mjög sterk lykt er í herberginu. Hún lokar, við förum upp, ég sný við og næ í veskið hennar og lykla sem hún hafði haft með sér ofan úr eldhúsi og uppi í búri bakdyravarðar hringi ég í lögregluna í annað skiptið þann daginn og tilkynni að í nú hafi eitthvað horfið og bið lögregluna um að koma á vettvang.
Við setjumst út á tröppur og reynum að slappa af, ímyndum okkur að þjófurinn sé á bak og burt og bíðum eftir lögreglunni. Án þess að margar mínútur líði, sé ég mann ganga á miðri Lindargötunni framhjá Jónshúsi og beygja niður Skuggasund. Hann var klæddur í rauða skó og jakka með röndum. Þá hringi ég aftur í lögregluna og segi að ég elti innbrotsþjófinn og bið um að lögreglan flýti sér sem hún og gerir en þá hafði ég séð manninn beygja til hægri út Sölvhólsgötu. Manninum var náð í Skuggahverfinu.
Það sem gerðist á eftir líktist mest æsispennandi lögguþætti í sjónvarpinu. Rauðu skórnir mannsins voru notaðir fyrir þefhundinn til þess að finna út hvar maðurinn hafði látið tölvuna frá sér. Það kom þó ekki í ljós fyrr en löngu seinna að tölvuna hafði hann falið inni í skáp í kjallaranum, þar sem hann faldist sjálfur á meðan við vorum að bardúsa í kringum búningsherbergið þar sem hann hafði farið úr skónum og jakkanum, líklega til að slappa af. Honum datt ekki í hug að fá sér ný föt, en nóg var af fötum í þessu herbergi og síðan laumaðist hann út á meðan við fórum upp til að hringja í lögguna. Löggan þurfti a.m.k. að heyra söguna þrisvar sinnum (þrjár mismunandi löggur báðu okkur um söguna). Tæknideild lögreglunnar kom með skjalatösku og myndavél og tók fingraför, skóför, munnvatnssýni og myndir. Húsbrjóturinn hafði gætt sér á heilli ananas-dós (opnuð með hníf) þriggja mánaða gamalli köku og tveggja daga gömlu kaffi á meðan hann var við iðju sína. Vinna lögreglunnar í húsinu tók u.þ.b. 3 klukkustundir. Öllu mögulegu (og ómögulegu(dæmi: súkkulaðirúsínur, dömubindi og ýmis konar snúrur)) þýfi hafði verið safnað á ákveðna staði og fært til. Á meðan vinnu lögreglunnar stóð töluðu þeir saman (eini kvenkynslögregluþjónninn var sú sem var með hundinn sem hafði lokið vinnu sinni á þessum tímapunkti) en þegar mest var voru 6 lögregluþjónar (blanda af tæknideild og rannsóknarlögreglu og fíknó) á staðnum, og báru saman sögur úr vinnunni auk þess sem nafn húsbrjótsins kom fram og búseta. Það fannst mér nokkuð svakalegt, enda ímyndaði ég mér að persónuupplýsingar sem þessar væru trúnaðarmál.
Þetta mál verður semsagt höndlað sem svo að ógæfumaðurinn sé húsbrjótur, þar sem hann náði ekki að koma neinu þýfi undan. Hann var í klefa um nóttina og skv. Fíknó var ekki hægt að tala við hann sökum ástandsins sem hann var í, en það yrði gert á morgun (í gær sunnudag) og seinni hluta sunnudagsins tóku starfsmenn hússins eftir tveimur mjög grunsamlegum mönnum standandi við sama stað og húsbrjótur gærdagsins hafði farið inn um, en annað fólk en starfsfólk hússins hefur ekkert að gera þar. Þess vegna ímynda ég mér að þegar húsbrjóturinn hafði losnað frá lögreglunni hafi hann frætt vini sína um hvernig hann komst inn...
Um klukkan 14 sér samstarfskona mín mann á vappi í kringum húsið, íklæddan svörtum jakka með röndum á ermum og í rauðum skóm. Hún segir hann grunsamlegan, jafnvel reynandi að brjótast inn í bíla á planinu.
2 starfsmenn hússins koma inn á svið úr bakhúsi, sjá baksvipinn á manni uppi í ljósaklefa. Einn gerir ráð fyrir að þetta sé nýr ljósamaður og spáir ekki meira í þetta, hinn fer upp í ljósaklefa og býður góðan daginn og maðurinn svarar ekki, heldur fer niður í stúku austanmegin. Þá fer einn starfsmaðurinn og hittir mig í búri bakdyravarðar og saman förum við að leita að manninum. Í góðar 40 mínútur göngum við um húsið án þess að verða vör við nokkurn mann. Samstarfsfélaginn heldur aftur til starfa og ég hverf aftur í búrið og geri ráð fyrir að maðurinn hafi komið sér út úr húsinu í gegnum dyrnar úr austur-turninum út á plan. Hugsa síðan lítið meir um þetta, en fer þó í nokkra styttri túra um húsið til að athuga hvort allt sé ekki með kyrrum kjörum sem það og er. Ekki fór ég sérstaklega inn í kjallarann á þessum styttri túrum og er eiginlega hálf-ánægð með það eftir á, sérstaklega í ljósi þess að maðurinn hefur líklega eytt dágóðum tíma þar við ýmsa skringilega iðju (eins og t.d. að grandskoða allt, endurraða undirskálum o.þ.h.).
Um hálf-fimmleytið hringir samstarfskona mín í mig úr mötuneytinu og biður mig að athuga hvort fartölvan hennar er á sínum stað í eldhúsinu í kjallaranum. Það geri ég og sé fartölvuna á gólfinu í bakpokanum, alveg eins og hún hafði lýst því.
Um klukkan hálf sjö hringir sama kona í mig neðan úr kjallara og segir fartölvuna vera horfna. Ég fer niður til hennar þar sem hún er í miklu uppnámi. Hún kíkir með lykli inn í búningsherbergi starfsfólks kjallarans og sér rauða skó og svartan jakka á gólfinu og mjög sterk lykt er í herberginu. Hún lokar, við förum upp, ég sný við og næ í veskið hennar og lykla sem hún hafði haft með sér ofan úr eldhúsi og uppi í búri bakdyravarðar hringi ég í lögregluna í annað skiptið þann daginn og tilkynni að í nú hafi eitthvað horfið og bið lögregluna um að koma á vettvang.
Við setjumst út á tröppur og reynum að slappa af, ímyndum okkur að þjófurinn sé á bak og burt og bíðum eftir lögreglunni. Án þess að margar mínútur líði, sé ég mann ganga á miðri Lindargötunni framhjá Jónshúsi og beygja niður Skuggasund. Hann var klæddur í rauða skó og jakka með röndum. Þá hringi ég aftur í lögregluna og segi að ég elti innbrotsþjófinn og bið um að lögreglan flýti sér sem hún og gerir en þá hafði ég séð manninn beygja til hægri út Sölvhólsgötu. Manninum var náð í Skuggahverfinu.
Það sem gerðist á eftir líktist mest æsispennandi lögguþætti í sjónvarpinu. Rauðu skórnir mannsins voru notaðir fyrir þefhundinn til þess að finna út hvar maðurinn hafði látið tölvuna frá sér. Það kom þó ekki í ljós fyrr en löngu seinna að tölvuna hafði hann falið inni í skáp í kjallaranum, þar sem hann faldist sjálfur á meðan við vorum að bardúsa í kringum búningsherbergið þar sem hann hafði farið úr skónum og jakkanum, líklega til að slappa af. Honum datt ekki í hug að fá sér ný föt, en nóg var af fötum í þessu herbergi og síðan laumaðist hann út á meðan við fórum upp til að hringja í lögguna. Löggan þurfti a.m.k. að heyra söguna þrisvar sinnum (þrjár mismunandi löggur báðu okkur um söguna). Tæknideild lögreglunnar kom með skjalatösku og myndavél og tók fingraför, skóför, munnvatnssýni og myndir. Húsbrjóturinn hafði gætt sér á heilli ananas-dós (opnuð með hníf) þriggja mánaða gamalli köku og tveggja daga gömlu kaffi á meðan hann var við iðju sína. Vinna lögreglunnar í húsinu tók u.þ.b. 3 klukkustundir. Öllu mögulegu (og ómögulegu(dæmi: súkkulaðirúsínur, dömubindi og ýmis konar snúrur)) þýfi hafði verið safnað á ákveðna staði og fært til. Á meðan vinnu lögreglunnar stóð töluðu þeir saman (eini kvenkynslögregluþjónninn var sú sem var með hundinn sem hafði lokið vinnu sinni á þessum tímapunkti) en þegar mest var voru 6 lögregluþjónar (blanda af tæknideild og rannsóknarlögreglu og fíknó) á staðnum, og báru saman sögur úr vinnunni auk þess sem nafn húsbrjótsins kom fram og búseta. Það fannst mér nokkuð svakalegt, enda ímyndaði ég mér að persónuupplýsingar sem þessar væru trúnaðarmál.
Þetta mál verður semsagt höndlað sem svo að ógæfumaðurinn sé húsbrjótur, þar sem hann náði ekki að koma neinu þýfi undan. Hann var í klefa um nóttina og skv. Fíknó var ekki hægt að tala við hann sökum ástandsins sem hann var í, en það yrði gert á morgun (í gær sunnudag) og seinni hluta sunnudagsins tóku starfsmenn hússins eftir tveimur mjög grunsamlegum mönnum standandi við sama stað og húsbrjótur gærdagsins hafði farið inn um, en annað fólk en starfsfólk hússins hefur ekkert að gera þar. Þess vegna ímynda ég mér að þegar húsbrjóturinn hafði losnað frá lögreglunni hafi hann frætt vini sína um hvernig hann komst inn...
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)