“Er nokkuð hægt að gera netfrumur á status frá því í gær?”

,,ekki setjast þarna elskan mín, ... komdu með grindina þína með þér...”

Nú er ég á spítala í sykurþolsprófi, öryggisins vegna þrátt fyrir að engin fjölskyldusaga sé um sykursýki og annað slíkt. Til þess að hægt sé að gera þetta þarf ég að vera hér á Landakoti hjá gamla fólkinu í Lazy-Boy stól í a.m.k.120 mínútur. Ég mætti klukkan 8 í morgun, fastandi frá því í gær með þurran munn, gleypti samt óvart vatn við tannburstun. Á móti tóku mér 2 hálfdanskar konur sem tóku blóðið mitt, gáfu mér sykurvatn að drekka og kalla mig litlu konuna o.s.v. Ég geri ráð fyrir að þær séu meinatæknar. Þær voru himinlifandi yfir því að bókabúðin hefði gefið þeim dönsku blöðin (sem búið var að rífa kápurnar utan af) svo fólk gæti lesið. Ég var aftur á móti ekki himinlifandi enda hef ég ekki viðhaldið dönskukunnáttunni sem safnaðist saman í menntaskóla. Hér á spítalanum er aftur á móti annað íslenskt tungumál sem ég skil heldur ekki.

,,Þannig að ég var að spá í þar sem æðin er náttúrulega stokkbólgin hvort ég gæti notað sermið síðan í gær til að mæla kreatínið og urea... það bara rennur pínulítið og síðan hættir...”

Ég þakka afmæliskveðjurnar. Það er ekki amalegt að verða 30 ára þegar viðskiptabankinn manns sendir manni innpakkaða matreiðslubók eftir líkamsræktarfrömuð í afmælisgjöf. Ætli 30 ára karlkyns viðskiptavinir bankans hafi fengið sömu gjöf? Er það bara gefið að allar konur hafi áhuga á matargerð með líkamsræktarívafi? Það vill svo vel til að ég hef áhuga á matargerð, en þessi bók var soldið prumpuleg. Maturinn á Fiskimarkaðnum var aftur á móti ekki með prumpubragði en þangað fóru skötuhjúin út að borða í tilefni dagsins um daginn. Grænmetis taco með chilisósu var forvitnilegur unaður og einn mest djúsí lax sem ég hef fengið var hinn aðalrétturinn, enda er þarna grill af japönskum ættum sem grillar í allt að 1200 gráður og lokar þar með laxinum mjög snöggt sem gerir það að verkum að hann verður ómótstæðilega safaríkur að innan. Venjuleg grill fara sjaldan yfir 600 gráður. Sushi-ið í forrétt stóðst ekki gæðakröfur sessunautsins, enda virtist sem hrísgrjónin hefðu verið soðin daginn áður. Fín þjónusta og notalegt andrúmsloft.

,, ... þetta er bara ill meðferð á einni gamalli konu sem er búin að þola alveg nóg...”