das Bild

Það getur verið mjög hressandi eins og varð raunin nú síðastliðna helgi að fá sér tónlistarlega fullnægingu. Þá á ég við að upplifa lifandi tónlist á einbeittan, náinn og opinskáan hátt. Berlínarfestivalið var uppi í sveit, haldið við kjöraðstæður. Það féllu meira að segja nokkrir dropar, hægt og rólega, til að kæla fólkið niður. Á vettvangnum mátti m.a. finna risastórt hesthús, svín og ýmis konar fugla í búrum. Line-uppið var ekkert spes fyrir mína parta, en þar báru af Stereo Total, Powers og já, The Ravonettes... og þá hlýtur að vera fokið í flest skjól. Stereo Total áttu mig algjörlega og ég tapaði mér í dansi sem hristir einmitt vel upp í þessari sumarorku sem stundum vill allt hægt og hljótt sökum hita. Fyrir partýtryllt franskt/þýskt popp gat maður ekki annað en hrist skankanna, sem þurfti þó að gerast á mjög nettan og krúttlegan hátt sökum þess hversu hipp og kúl tónlistin virkilega er. Powers var hrátt og gott (international líka, Berlín/NY/?) og The Ravonettes spiluðu einstaklega þétt og vel....b leaaaaaa þau voru einfaldlega bara of kúl á sviði, en tónlistina myndi ég aldrei kaupa mér.



Náttúruna má líka finna í stórborginni. Og gleðst ég yfir því að geta hjólað í heilan dag án þess að þurfa að fara sömu götuna tvisvar. Einnig finnst mér gott að eiga athvarf í görðum borgarinnar þar sem maður getur fengið sér pínu grasorku í gegnum tærnar sem vanalega eru skítugar af mengun gatnanna. En naglalakkið bregst ekki og felur sorgarrendurnar.



Eftir tuttuguogfjóra daga hætti ég að reykja og hlakka til. Þá verð ég búin að reykja í næstum því nákvæmlega 10 ár sem þykir gott hér á bæ. Ég á einfaldlega betra skilið. Á morgun er spáð þrjátíuogátta stiga hita.

Hugur minn er líka í Líbanon, Lancaster og hjá manninum sem festist í lyftu um daginn. Jú og hjá þeim fjóru nýgiftu einstaklingum sem ég þekki og brátt vera þeir sex þegar ég fer í brúðkaup hér hjá Gero og Önnu. Megi sambönd ykkar dafna.
Ást og friður.