er einstök mynd eftir Majid Majidi. Segir frá blindum dreng í Íran og fjölskyldu hans þar sem aðaláherslan er á skynjun hans, semsagt mikið gert úr hljóði og snertingu. Skemmtileg myndataka. Mjög grípandi falleg mynd sem ég mæli eindregið með.
Annars er málið að skunda á Austurvöll á eftir og sjá ljósin kveikt á trénu, en ég man einmitt eftir því þega skólabróðir minn fékk að kveikja á trénu þegar við vorum lítil og mér fannst það rosalega merkilegt. Skrítið hvað merkilegheit breytast með tímanum...
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
4 ummæli:
var það ekki fyrrum nágranni okkar sem kveikti á trénu?
jú jú mikið rétt, en hann var líka skólabróðir minn, þ.e.a.s. í sama árgangi, ekki sama bekk...
Hei ég man líka þegar hann kveikti á trénu, mér fannst það ógó merkilegt ! Ég var líka svo skotin í honum hahaha. Var þetta ekki í 8 ára bekk ?
Knús í krús
Ágú
...gleðin...
Skrifa ummæli